Het was natuurlijk altijd al populair, dat winkelen vanuit je luie stoel. Hoe makkelijk kan en wil je het hebben? En is het leuker dan echt shoppen? Ik heb laatst eens de proef op de som genomen. Ik ging fysiek winkelen. En dat was natuurlijk een tijdje geleden in verband met de Corona-toestand.
Het eerste uitstapje ging naar Ikea. Vóór de Corona-crisis was dat wellicht al een onderneming, maar dat is er na, of althans in de nadagen, eigenlijk niet beter op geworden. Slenterende mensen, met z’n drieën naast elkaar, die in uiterst traag tempo de hele boel blokkeren en je niet in staat stellen te passeren. Ik ga er echt van briesen.
Om maar te zwijgen over de groepjes winkelaars, die stil staand midden op de wandelroute een gesprek met elkaar voeren, die zich noch van Corona, noch van enige vorm van fatsoen iets lijken aan te trekken.
Inmiddels ben je in het hart van de Ikea. Je zweet, je bril is beslagen en je weet er is geen weg terug. Die is even lang en ellendig en vol obstakels als de weg die nog voor je ligt. En die je ook vrij goed kent, je was er immers al eerder. Je gaat dus door. Via de hebbedingen verdieping race je van bestek naar verlichting, van opbergdozen naar wissellijstjes die vroeger echt glas hadden, maar nu niet meer. Hier en daar sprintend, zelfs bukkend onder tafels door. En daar doemt het licht op aan het einde van de tunnel: de kassa’s! Nog even de tanden op elkaar, je niet ergeren aan die mensen die zonder enige vormspanning en ook nog eens zónder dat vermaledijde mondkapje tegen de rekken bij de kassa steun zoeken. Nee, ook niet aan het doorgaans allervriendelijkste personeel, dat nu toch, zo sis je hen in gedachten toe, echt wat harder moet werken. Enfin, de kassahindernis is uiteindelijk genomen en nog slechts één verleiding dien je te doorstaan. Het softijs en de slanke worsten, de welriekende niks met vlees van doen hebbende gehaktballen lonken naar je. Nee, zeg je, licht watertandend tegen je dochter, met een stille hoop dat zij dat ijsje eigenlijk best wil, dat gaan we niet doen toch?
Conclusie. Ikea is fantastisch. Bij voorkeur jij alleen in die winkel of volgens de ooit zo strenge Coronaregels, 1 mens per 1000 vierkante meter. Maar misschien nog beter alleen een gids doorbladerend en het op papier fantastisch uitziende assortiment bewonderen. Vanaf je eigen bank.
Het tweede uitje was onlangs in Leiden. Een ontzettend leuk stadje, met goede horeca en in de straatjes en steegjes ver achter het populaire winkelgebied is het, eigenlijk zoals dat in elke stad zo is, goed toeven. Op die dag had ik een doel. Ik moest naar een speciale winkel, die alleen in Leiden is en die louter te bereiken was door dat populaire winkelgebied te doorkruisen. Onvermijdelijk dus. Ik zette me schrap en hoopte op het beste. Maar ook hier leek geen Corona te bestaan. Onze kwetsbare medemens nam al schuifelend en altijd gearmd de hele winkelstraat in beslag. Inhalen was onmogelijk. En poogde je het toch, dan stuitte je op één van de vele draaiorgels, overigens automatisch draaiend. Opvallend feitje dat die draaiorgelmannen wél met het ouderwetse centenbakje schudden, maar het oude ambacht van het draaien overboord hebben gegooid. Daarom geef ik ook nooit iets. Ga eerst maar eens zelf draaien.
Gedurende deze tergende wandeling, wierp ik zo nu en dan, ondanks de broodnodige opperste concentratie om tegen niemand aan te botsen, toch een blik op een winkel. Zal ik even naar binnen? Per slot is ook mij niks menselijks vreemd. Zinloos. Ook daar onoverzichtelijke drukte van naar consumptie hongerende mensen.
Om een lang verhaal kort te maken, en ja, ik heb uiteindelijk die winkel bereikt, moet ik vaststellen dat shoppen eigenlijk niet iets voor mij is. Fijn dat iedereen weer op pad kan, dat winkeliers hun zaken weer kunnen openen, maar ik ga toch pogen, een enkele uitzonderingsgelegenheid, me er verre van te houden.
Dan toch maar webshoppen? Ja en nee. Omdat het heerlijk is om over het web te struinen naar iets waarvan je het bestaan vermoedt. Waar je op enig moment door de bomen het bos niet meer ziet en dan langzaam aan toch terug klikt naar bol dot com omdat je lekker handig daar wel dat account hebt en ze daar echt alles hebben. En nee, omdat fysiek winkelen natuurlijk niet alleen om het winkelen draait, maar ook om die lunch of dat terras, waar je maar wat graag weer gaat zitten, met of zonder winkelpartner.
Ergo. Shop, al dan niet op het web. En als je wel op het web shopt, dan kan je net zo goed even naar mijn net geopende webshop surfen!
Reactie plaatsen
Reacties